رنگ دیوار اتاقم آبیست
تنهایی من نارنجیست
آری،زندگی قفسی است از آهن و سرب
رنجشی است که در آن خواب نیست
در حیاط خانه ی ما حوضیست
در کنار حوض هم
اطلسی ها مرده اند
گل ها پژمرده اند
عشق ها پوچیده اند
چشم هایم تاریکی و شب را بهتردیده اند
آسمان تاریک ،تاریک است
قلب من غمگین،غمگین است
سالها ماندم در آغوش عذاب
زندگی سخت است بی حد و حساب
موضوع مطلب :
